Ve şimdi göreceksin…
Alev alev tutuşup kül olup gideceksin,
Ne çıkar şimdi ,
Kış ortasında güneşim olsam ne fark eder?
Umutlarım koyunu bulamamış dalgalar gibi,
Ellerimden tutup şimdi sevdiğini mi söylemeksin?

Ve şimdi göreceksin…
Fırtınaların içinde toz duman olup gideceksin…
Ne çıkar şimdi kararan gecelerimin,
Yıldızı olsan ne çıkar?
Seni ömür boyu sevdim mi diyeceksin?

Ve şimdi işiteceksin…
Yalın ayak dolaşan çığlıklarımı,
Duvarlara parmak izlerim çıkacak,
Bir başkasına dokunmak istediğinde,
Şimdi daha çok canın yanacak…

Ve şimdi bileceksin,
Soruların cevaplarını yitirdiğinde,
Avuçlarımdan kayıp gideceksin,
Gittiğin yer benim köyüme uzak,
Bir daha gelmeyecek misin?


Ve şimdi koklayacaksın havayı,
Hasretim avuçları arasına alacak seni,
Gitmeye çalışacaksın gidemeyeceksin…
Artık uykusuzluğunun nedeni benim bileceksin…


Ve şimdi vaz mı geçeceksin?…
Bütün özürlerimi ister misin?
Gitme istesen de gidemeyeceksin
Giderken bile şimdi sevdiğini mi söyleyeceksin?

Ve şimdi tadacaksın…
Aşkın kekremsi tadını,
Tadı damağında kalacak,
Gittiğin gün sende bitmediğimi göreceksin,
Ve şimdi canın çok yanacak..
Gitme...
Çünkü daha çok seveceksin…

Ve şimdi gideceksin...

CİHAN KORKMAZ- GÜLCAN KORKMAZ
AMCAM CİHAN KORKMAZ GÜLENAY KORKMAZ MÜZEYYEN KORKMAZ’A TEŞEKKÜRLERİMLE....