Küçükken insan daha iyi anlıyor cennetin kokusunu,
Büyüyünce cehennemin ortasına düşüyorsun,
Bir tek sevebileceğin iki kişi oluyor!
Niye bir üçüncüye yer arıyorsun?
Sanırım kalbim sende büyüyorsun…
Ezildikçe eziliyorsun.
Ya anne diyorsun ona ya baba.
Sahi neden karıştırıyorsun,
Sen kalbim kimi kimden saklıyorsun?
Hiç renk vermiyorsun…
..
Çünkü iyilikten dört köşe oldun hayatında,
Kötülüğü anlayabilmen için kötü olmalıydın,
Olamadın.

İnsanların arasına hoş geldin Cansu…
Hep küçük kalmak istiyorsun.
Büyüklere yer vermiyorsun.
Daha çok seviyorsun az ağlamak için,
Ve daha çok bağlanıyorsun kopmamak için.
Yıllar geçiyor insanın kalbi büyüyor ,
Gerçekten …

Acıları, ihanetleri ,aşkı pişmanlığı…
Seçebiliyorsun..
Herkes farklı dese de gözlerinin rengi,
Gözyaşlarının hep aynıdır rengi…

Başka başka yüzlerde buluyorsun kendini,
Başka başka bedenlerde,
Sırf onu düşünebilmek için geceleri uykusuz kalıyorsun,
Sırf onu sevebilmek için kendine bencillik…

Sırf onunla olabilmek için kendine haksızlık ediyorsun
İçinden geçirdiğin hayallere prangalar vuruyorsun.
Özgürüm özgürüm diyorsun niye kendini aşka mahkum ediyorsun?
Olmuyor değil mi güzelim,
Dünya aşksız dönmüyor’
Sen onun etrafında dönüyorsun….

Sonra yeniden kalabilmek için kalbinde,
Savaşlar veriyorsun Can oluyorsun
Sonra Su olup akıyorsun gözlerden…
Düğüm düğüm oluyorsun,
Yutkunamıyorsun.
Düğümünü çözebilmek için yine kendinden medet umuyorsun..
Canın yanmış , suyu kalbinden içeri döküyorsun,
Fersah fersah…

Ne annen kalıyor ne baban,
Sadece bir sen oluyorsun.
Şimdi anlatabilirim Cansu’yu…
,
Çocuk hayallere giydirdiğin yarınları
Bir daha bağlanmamak için prangalara
Aşktan kaçışını,
Şöyle içimde büyüyen derin yalnızlığını..

Aşk gerçekten sen bir katilsin,
Mahtülle katili aynı yerde taşıyorsun,
Tam kalbimin orta yerindesin.

Sen yara can kalbe su gibi giren kadın
Her gün bir yaş kaybermemek için gözlerimden kaçarsın
Ellerini kaçırırsın,
Saf ve duru güzel kadım,
Peki kalbine hiç sormaz mısın
Sen aşık mısın?

Aslında veremezsin cevabını,
Sen kalbimde canıma dökülen bir su damlasısın…
Hem içimi yakan , hem de hem de söndüren kadınsın…
Sen cansın , sen su damlasısın,
Sen yarsın, bırak canım çıkana kadar kal,
Kalbim susuzluktan kurumasın…