Yoksun
Mayına basıyor sinir uçlarım
Sancılar can hududumda telaşlı beklerken
Kalp odalarıma Nemrut gerillalar sızıyor
Başlıyor kanlı bir katliam
Bizi vuracaklar bize kıyacaklar
Yakacaklar mazimizi
Destanlaşan bir hikayemiz hiç olmayacak
Türkü yakmayacak bize kamlar, ozanlar
Yüreklerde yer etmeyeceğiz dolu dolu
Dillere yuvalanmayacağız
Yorulmayacak gözler bizimle
Aşıkların tellerinde dert olmayacağız
Kazınmayacağız beyinlere
Yoksun yıldızlar susmayacak bu gece
Bu gece hiç bitmeyecek
Bitmeyecek işgence

Yoksun
Cadu gözler yüreğime pusu kuracak
Yıkılmışlığıma galip gelecek
Yosmaların ayak sesleri
Kadirşinas duygularım veda edecek
Yağmalanırken gönlümün dört mevsimi
Hazan vuracak hislerime
Parçalanacak dünyam
Ne sen kalacaksın geriye ne de ben
Acılar katar katar geçerken kapından
Varlığımın esrarını gör aynanda
Ve düşün Fırat’ın çocukları
Neden böyle içli
Böyle vefakar ve de fedakar
Yoksun gece üşüyecek sensiz
Sensiz Fırat kana kesilecek
Kesilecek sebepsiz

Yoksun
Anavatanımın sokakları cayır cayır kaynıyor
Kalp ciğer arası yanık cesetler
Gömülmeyi bekleyen turnalarla dolu
Bütün çıplaklığıyla sefalet akıyor
Diz boyu yalnızlığa gömülü gözlerimde
Ürkek yürekler sığınıyor kirpiklerime
Alnımın ortasında vuruluyor bebekler
Dişlerimden kan sızıyor
Yüreğimde sen
Deli rüzgarlarla boğuşur çocuklar
Babalarının çürüyen bedenlerini beklerken
Bütün bu sanrılar
Bana ayrılırken bıraktığın hediyen
Yoksun içerimde Karadeniz’i kurşunluyorlar
Kıyılarıma ölü dalgalar vuruyor
Yoksun ceset ceset büyüyorsun
Omzuna bir yıldız daha düşüyor
Biçareliğimin ertesinde
Mağrur bir komutan oluyorsun
Yoksun jarjörüme cinnet sürüyorsun…