aklımızda olan kalbimize


muhtemelen bir aşk
kınında kımıldayan kalbi
kasdederek kefenlendiğin de mutluluk
şimdi ayna olur hayata
asude kibir yoktur
kolay değildir küslük
tüketilen yalnızlıkların müsrifi

penceresi cam cama mülayim
mülahaza edelim kişneyen günü
ve çökertme de bekleyen
hüzünletici akşamı
içinden canlı çıkamayacağımız hayat için demiş
nedir bu canhıraş mücahede
düşünürken mi düşleri peydahlanır uykunun
ve gözleri açık adamın üzerine örtülür kabus

bil ve hükmet

makus talihli mücella çehreli çocuklar
suriye yaralı mısır kozasında mahpus
daha ırak afganistan sancısı dinmemişken
urumçin kangren
ve insan olmayanlardan insanlık bekleyen devasa bir gürüh
ve yamuk dünyanın heryerinde
ışıldayan umudun adı
hala osmanlı

tefrik ediyorum terki diyar ediyorum kendimi
teselli etmeyin artık acılarımı
öfkemi efelenmem gerek
yoksa yenilir yutulur değil bu vebal

ey kapital sahibi
makam ve mutluluk sahibi
sorumluluk sahibi sabrımdasın hala

sil ve sabret

saygın değil şimdi kuşların havalandığı gökyüzü
ve karıncaların debelendiği toprak
malum dünyanın kahrıyla ne kadar iyi olunabilirse artık
iyiyim dedim bir masumeye
çeçenyalı bir tamahkarlıkla
el an yarını umuda tebşir eyleyerek

bir bilge kral yetmedi zamanımıza
yettiği yerden gelsin diye
damardan duymalı insan
çığlıkları