Hiç istediğim renk ağlamamıştım
Kuzey kokulu yağmurlardan kıskanırken düşlerimi
Kanayan yanıma tuz basmış,çok aldanmıştım kimsesizliğime
Toprak etime bu kadar yakıştığından beri



Hiç yalnızlığa tutunmamıştım
hiç susmamıştım susuz kalışına kalbimdeki gelinciğin


Asılmıştım küskün kirpiklerimden
Şimdi Cudi utansın büyüyen acılarıma bakıpta eteklerinden


Üç g/heceli kağıtlarda saklanmıştım
Geldim-gördüm-gidiyorumun hüznü ıslığımda infaz
Bir amansız ağrı ıraklığında susayan yalnızlığım

Sıkışmış ruhum varla yok boşluğunda
sen kendi kalabalığında benden daha yalnız
ben bir şaşkın güvercin kadar geceye savunmasız
Fersah fersah,çile çile,darmadağınım...





Isıra ısıra dudaklarımı
Astıgımdan beri kendi özgürlüğümü kendi etimin tuzundan doğmuş adına
Öyle temizlenmeye muhtaç
Öyle kokuna aç
öyle katıksız,öyle sersefil




Kan olsan dolaşsan damarlarımda
Fiske boşluk kalmamış basımdaki dumandan
Kendi renginde ağlamadım dedim ya sevgili

baksana ;

Senin rengine yabancı benim çiçeklerim
Kavurmaya yetecek kadar ateş avuçlarımın içi

Bıçak ucu bu sevdada ne kadar harcanacaksın ardımsıra?



Kıyılarım kirden körebe
Gördüğün düş değil kâbus bilesin
Yakışacak mı derya deniz gözlerinde bu zehirli fırtınaya gebelik

Bu oyunun bittiği yerde;

Bu ıssız bu sensiz bensiz viran şehir içinde
İki ucumuzu denk getirip doğuramayınca sabahı
Neylesin akşamın kendini bilmez yıldızları



Benden al beni
Ellerime çöken bu sensizliğin kokusunu
daha da çoğaltma avuçlarımda

Doğmamış sabahlara sakla güzel düşlerimizi
İstediğim renk ağlayayım bırak!

Bir sabah yıldızı tadında kalsın adın aklımda
Göz yaşıma seni saklayacağım
ardımsıra düşlerimi gözlerinde yakarak...







Gülşah...

şiirime düşen renginden dolayı Şirin kelebeğe sonsuz sevgi ve teşekkürlerimle...





,,,