Dünüm yalandı bugünüm hakikat
Külümü savurup gittin
Olacak yarınlarım bütünüyle haram
Ateşime su verdin elif gibi yükseldi
Aman vermez artık kabuk tutmayan yaram
Ruhuma ruhunu üfleyenden dilenmiştim
Bu canı kınalımın dizinde ,kucağında vereyim
Sustun ıradın ve öldün
Buhar oldu uçtu o kutlu davam
Vav gibi büküldüm
Hezeyanım kabardı
Göğü ikiye böldü
Jileti andıran buz kesen naram
Kimsesizim şimdi
Yetimdim öksüz kaldım
Derdimi mecnun olan aya mı
Mest salınan yıldızlara mı yanam
Ahıma eyvahlarım karıştı
Keşkelerim perişan
Esip geçenle değil
Saklımda sökün edip gitmeyen
Nazenin aşkladır kavgam
Terk eyledin ya kalp ülkemi
Kezzaba gark oldu sevdam
Neşeme kırağı çaldı
Nefesine zemheri
Kavisi durdu dünyamın
Gam hünkarım oldu ızdırap paşam
Usul usul zerkettin ölümü aşkımıza
Işıkları söndü gönlümün
Sanma güneşi görür bir daha dünyam
Geceyi takmışım yüzük parmağıma
Zulmetle nikahlanmışım
Sakiler pervanemdir kadehler izzet ü ikram
Aşıklar meclisinde kemana düşer hüzzam
Arefesinde vuslatın durur zaman
Bu yürek göremez görmeyecek bir daha
Sen gibi telli duvaklı bayram
Boy boylayıp soy soylayıp
İsmimi koydun adam
Çekildin gönülgahımdan
Elhak bize reva oldu sancılı yaşam