Mutlu bir bahar gibi takılmıştım
Çiçeklerden, otlardan biraz da senden medet umarak
Tüm yeşilliği boca etmiştim yeryüzüne;
Gök/yüzlerine maviliği denizlerden!
Bir ilk/ılık bahar kanatlarıyla gelmiştim


“Gözden ırak olan gönülden de ırak olur” muş…

Oysa…
Ne çok kaldırım aşındırmıştık seninle biz
Çok yabancı gözleri dost bilmiştik
Hata arabesk bile dinlemiştik

Hani sen romantik, sıra dışı ben sıradan taşralı
İnadına sevip dünyayı tersyüz edecektik!
Olmadı… Sahici olmayan hayatı seçtin
Şimdi dizilerde başrol “Lokmalık” oynuyorsun

“Oynama hayatınla yaralanırsın
Yaran kabuk bağlamaz acınırsın” demiştim
Aldırmamış rüzgâr gibi yalayıp geçmiştin!

__Yürekleri buz sandığı
Dilleri dolambaçlı
Gözleri kapalı
Her aşk biraz da yalancıdır!


Heybetli kayalar gibi ağırım
Hazan kadar yorgun/ihtiyar
Bir yaprak ucunda uçurtmaları andırmaktayım
Resimler ve ben, Paslandık!
Seninkiler hala cebimde durur...


Son günlerde selam göndermişsin
Mısraların ıslaktı, kederliydi
Fakat
Geç oldu/ kış oldun! Sebepsiz hazanım oldun
Sen ötesinde ben berisindeyiz bir bariyerin
Ne olur Uzatma ellerini, kalbim bin yerinden kırık


Düşlerim, yitik cennet köşesinde sergide/
Sınırsızlık kuşlara mahsusmuş!


DEMAN RONAHİ/ "KÜLDEN KOLYELERİN" adlı şiir notlarımdan