çekiyordun kopara kopara sen
koca temmuz gecesi kendini neden
öpülmemiş bir sırtmış gibi
sökerek ateşböceklerinin
kadife gözlerinden

ölünce gözlerinle koklarsın gülü
"kimseler arayıp da bulmasın "gülünü

yaşamın burnu uzundur insandan
insan için yalnızlık
sezilebilir olmaya yakındır
yaşam
belki elmadan
belki buluttan
belki deprem
dördüncüyü demedi babam
dünyayı seyretmek için iyi bir yer
senin kalbin

aşk’ın yok ki

anlat istanbul
şimdi var bir dinleyenin

göz gözü görmüyor
akşam
gazelhanın susturduğu
düzmece bir hüzzam
akşam
kıçı kırık makasla
boğazlanan kağıt

intiharını
kahve falı gibi kapatıyor
boğazın güzelim kıvrımlarına
verniği dökülen geceyarası
kirpiğini
dolunayın pamuğuyla temizliyor
kahpeliği taşlarken
küçülen gururun yanağında

ayağının tozuyla kötü bir yalana giriyorsun
şimdi bir kapı açılsa
kaç yuhanna suçların kadar saydamdır
hele eski bir beyoğlu tramvay fotoğrafında
sana takılan dut yüzlü çocuklar şenliği
bir sustalının alnıyla traş ederken
içindeki piçliği
üç öğün seviştiğin şiirler bilir
benim sana olan hiçliğimi

dünyayı seyretmek için iyi bir yer
gözlerin
oturuyorum orada
nûru lâl sözcüklerin kirpiğinde
durmuşum
beş vakti başına toplayan vakitte
öylece duruyordum
inanmadan gördüklerime
kürek kemiklerimin arasında
gücünü tüketmiş bir mızrakla
çıkartmak için gördüklerini

alicengizoyunu
(... dünyayı seyretmek için iyi bir yerdir AŞK... )