Doğayla bütünleşiyor ruhum,
Özel bir bağ var aramızda anlatılması zor.
Gökyüzü tam karanlığa boğuluvermişken
Aydınlatan bir yüz gibi duruyor ay,
Tüm eşsizliğiyle yanı başımızda.
Birkaç yıldız yakalarsak,
Gökyüzünün karanlığında değme keyfime.
Işıklar yani evlerin ışıkları da bir bir sönmekte
Araba sesleri de aralıksız değil artık.
Özlediğim sakinlikle akıyor zaman.
Bir ay, birkaç yıldız ve aklıma yaşadıklarım gelir,
Birde sevgili dostlarım, tanıdıklarım
Ve az rastladığım yaşam öyküleriyle paylaşırım
Bunca güzelliği sessizliği ve sakinliği kendimle.
O zaman başkalaşırım, yeniden
Yeniden var oluveriyorum aslında düşlerimle.
Unuttum yağmurun güzelliğini
Ah oda arada bir olursa serinliğiyle
İnsana benzetiyorum doğayı bizi anlatıyor adeta.
Yağmurda yağsa, ayda doğsa, yıldızlarda olsa
Haykırıversek hep birlikte yaşadıklarımıza.
Yıldızlar en parlak anda kayarmış meğerse!
İnsanlar gibi bir günün onun,
Bir günde bunun yakını tanıdığını
Duyarız uzaktan bir ses ve haykırışla.
Kayıveriyor bir yıldız bizi anlatarak
Yeni yıldızlarsa hep doğmakta.
Farketmeyiz belki yanı başımızdakileri.
Yerine koyması da mümkün değil.
Yani yani demek zordur
Yeniden geç kalınmıştır yaşamda
Tüm vakit ayıramadıklarımızla.
Bulutlar sevinç ve üzüntülerimizle
Yaşamda umutlarımızı, hayallerimizi andırır
Uçsuz bucaksız yarınları anlatarak.
Her an farklılaşan mavillikler deki süzülüşleriyle
Yolculuk hep var bir yerlerde
Yaşamdaki yolcular bizde olsak
Güneş şımarık nedense ve yakıcı,
Hiç ayarını da tutturamadı bunca zaman
İnsanların görmesini istemezken kendini
Aya, yıldıza, buluta ve yağmura inat
Kapris yapıyor tümden asiliğiyle.
Bir gün seyredeceğim her şeyi unutarak
Bir dağın başında, belki bir yolun ortasında.
Yaşamın yüreğinden sesleneceğim
Çığlık çığlığa tüm sevdiklerime!
Yüreğinizde hissedin asi güneşin sıcaklığını
Ama hep yakınınızda parlayan yıldızlarınızla,
Bir bulut olun yaşamda umutlarınızla,
Her gün doğan ay gibi yeniden
Hep yeniden başlayın YAŞAMA.

Yazan/ Seslendiren/Hülya COŞKUN