Sensiz solmuş onca gülü ,çimeni
Viran olmuş gitmiş tüm haneleri
Poyraz esmiş, yelde vurmuş bağları
Dağlar sessizleşmiş, yok yankıları
Sen yazımı kışa çevirdin gardaş…


Sensiz ötmez olmuş garip kuşları
Hani nerde o çağlayan ırmakları
Gölleri kurumuş solmuş gülleri
Meyvesizde kaldı ağaçların dalları
Ovalar, yaylalar çoraktır gardaş


Sensiz çalsa da buruk sazları
Dertli çalar zurna, ağlar kavalı
Sensiz söylense de o türküleri
Oynanmaz toyları, bak halayları
Sensiz bu cihanda, yerim yok gardaş


Sensiz sarardı bak gönülleri
Boynu bükük durur o sümbülleri
Şimdi yad ellerde şen bülbülleri
Kaldı mı o güzel mor menevşeleri
Sesim soluğumda kurudun gardaş


Sensiz bacıların rüyanı düşler
Cemalin pervane nahoş anılar
Seninle yollarda hayalin besler
Şairen sensizde bak neler söyler
Cihanın yeri yok sensiz be gardaş...


Saygıdeğer, Ağabeyim Mehmet Ali IŞIK Üstadımıza ait Şiirin Öyküsünde yer alan ....GARDAŞ..... şiirinden esinlenerek yazılmıştır. Kendisine gönülden teşekkür ederim, kardeşçe gülüşü kalsın hep yüreklerde. Saygılarımla


Yazan/ Seslendiren/ Hülya COŞKUN