Her giden bir boşluk bırakır ardından
Baka kalırız dona kalırız adeta
Dolduramaz doldurulamazdır yeri
Görmüştür geçirmiştir yaşamı
Anlattıklarıyla anlaşılması kalır
Her anı yaşamda iz bırakır
Vefasıyla varlığını hissedebilmek
Gidişindeki bize bıraktığı yokluğundan
Bir cefadır içli ,gururlu bir sabırdır
Terkedilmiş yarım kalan bir sevdadır,
Hangi yana dönseniz onunlasınızdır onsuz
Sanki O söylenir, O söyletir bir bir
Bağlamıştır sizi giderken kendine
Gitme ihtimali hiç yokmuşçasına
Onunla yaşadığınız yıllardan
Ansız, zamansızdır son vedanın
Sukutundaki o sessiz serzenişiniz
Son bir bakış, son bir haykırıştır
Dile gelmeyen, söylemler manasız
Kahkahalar yetim ve öksüzdür
Gözyaşlarının gerçekliğinde
Yüreğinizden sökülen bir namedir
Hep zamansız ve apansızdır
O bitmez tükenmez gidişler
Eski değer kazanır yenilerin gölgesinde
Yansıması yadsıması kalır elde avuçta
Tüm sıcaklığıyla o söylenmemiş
Cümlelerden deseydim sevgiden yana
Ne varsa haykırırcasına ayrılıklara
Hem ne çok benzer birbirine giderken
Tüm yaşamda iz bırakanlardan
Özlemlere hasret yükleriz zaman zaman,
Hasret dönüşür o eşsiz sevdayla yüreğe düşen
TOPRAK, HAVA ve SU dile gelir
Her yıl anılır Cemreler misali
Ölümü dahi ölümsüzleştirebilenler


Yaşamda iz bırakarak kaybettiğimiz tüm yakınlarımıza hakettikleri sevgi ve saygılarımla ithaf ediyorum.

Yazan/ Hülya COŞKUN
Fotoğraf/ Levent YAVUZ