Bir okyanus gibiymiş hayat

Sanmayın uzaklarda, bir yere gitmek istediğimi

Ufkum çok açık artık, gerçekleri görebiliyorum

Mevkiler edinmek değil hiç mi hiç niyetim

Oysa ne çok yeni yerler belleğimde keşfettim

İnsanlığa dair olandan bu yana kendim

Yeni yerler gördüm, bir çok insanın içinde

Yoktan hep varolan, kaşif olmaya ne hacet

Bakmakla görmek arasında bir yer boşluk

Bilinmeyen bir diyar uçsuz bucaksız ufukta

Henüz hiç görülemeyenden bu yana

Kiminin dilinden, kiminin gözünden

Kiminin gönlünden ancak yansıtabildiğin

Öylesine usulca bir yere gider gibi bildiğin

Keyifle hemde elde avuca kadar sığabildiğin

Nice coşkular saklayacaksın kendiliğinden

Gittin mi gideceksin çokta düşünmeden

Düşlerinde kendi yanında kaybolacaksın

İçin içine döndükçe dünyayı göreceksin

Huzuru diyardan da sukuta ereceksin

Baktın mı gökyüzü kadar mavi olacak

Her yer okyanus kadar sakin duracak

Yaşama artık engin engin bakacak

Dağlar kadar dayanıklı olacaksın

Görünmeyeni dahi görebileceksin

Dokunamayana dokunacaksın

Yüreğinle anlayacaksın hayatı

Gökyüzüyle okyanusun buluştuğu

O ince çizgideki boşlukta olacaksan eğer

Umudunu yitirmeden yol alabileceksin

Yaşadıklarına dair olanlarla var olacaksın.