Duyuyor musun?
Rüzgar ayrılık için esiyor
Gitmen için alkış tutuyor ağaçlarda yapraklar
Islık sesleri geliyor uzaklardan
Gümüş kokulu
Göklerde gümüşten ışıklar yanıyor
Ayrılıkların, gitmelerin rengi olmuş gümüş
Gümüş renginden doğan resimler görünüyor ortalıklarda
Gümüş takıp takıştırmış bir kadın geçiyor sokağımızdan
Anlayacağın gümüşten kaçış yok bu akşam...
Biraz ağla sonra git
Geldi vakit
İstersen son bir kez bak odalara
Kalmasın senden herhangi bir parça
Ve sus konuşma
Biraz ağla sonra git
Ayrılığın kuytularında sancıyla bırakma yüreğimi
Yok öyle kolay gitmeler
Gözyaşı dökmekse sıra sana geldi artık
Biraz ağla sonra git
Beklemekten bıktık
Kokunu da almayı unutma giderken
Duvarlardan, koltuklardan ve yatağımızdan
Sil kokunu bir zahmet
Badem gözlerinin baktığı yerleri de temizle
İzleri var her yer de
Dokunduğun yerler
Yaslanıp güldüğün şu duvar
Bence sen bu evide götür seninle
Ve biraz ağla sonra git
Çok eğlenme acele et
Bitirmek için çırpınıyordun hani
E hadi bit
Biraz ağla sonra git
Bir kuş konsun pencereme
Ötüşleriyle eşlik etsin gözyaşlarına
Ve bir toz bulutu gibi bende silineyim sonra
Gümüş rengine boyansın tenim
Ayrılıkların tanrıçası olayım sonsuzluklarda
Sen git
İster ağla ister ağlama
Sen üzülmezsin zaten
Ağlamaları da bırak bana...