seviyorum seni
cahil bir dervişin ayak izlerinde
tavaf ediyorum emanetini
dergahında ıslanmış fikirlerim
zikirlerim sen sesiyle
ayağa kalkmış ölü kelimelerim
mezarımı kazıyor
olmayan ellerin
etme iki gözüm
seviyorum seni
isyana meyletme...






mevlam
toprağın iki yakasına bağışlamış bizi
ayrılık mührü ile kutsallaştırmış sevgimizi
sen kendi yurdunda
renk renk yağmur olmuşsun
masumiyetin esmer yüzlü masallarına
mavinin ucundan tutup
şiirler bağlamışsın gökkuşağına
türküler yazmışsın dağlarına
ben/ki
mericimi içmişim kana kana
avucumda yüzün
gözlerinde hüzün
gölgesinde dinlenirken kırık dizlerinin
etme iki gözüm
isyan bulutları ile karartma göğümüzü
kelebeğin kanatlarında sakla özgürlüğümüzü
etme iki gözüm
gün olur
dünya durur
toprak gelin olur
su duağını açar...







ahh ne güzelsin bre kahır
tesbih taneleri gibi çekiliyorsun
geceyi yudumlayan dilimde
inceden inceye dökülüyorsun kaleme
sen yükü
ağır gelmiyor bedene
ben/ki
üşümeye mahkum
sensizlik çizgisi
topluyorsam saçlarımı
bil/ki sırtımdan vur diye
ayrılık mabedini
ahh ne güzel yağıyorsun
gecenin ıslanmış ayetlerine
dağılmış mısralarına
bil/ki
kahırsada adın
besmele gibi taşır dudaklarım…






etme iki gözüm
sual edilmez
aşktan yanan denizden
tuzundan yapılan şerbetten
etme…




ahh be iki gözüm
senli bir düşte
benli bir gülüş çalmadan
sonsuzluk uykusuna sürgün etme bizi
kesme bileklerimizi
ateşe pervaneyken gönüllerimiz
yanarken kandillerimiz
söndürme aşkımızı
asırlık ışıklarımızı
etme...


seviyorum seni…
göğsümde yankılanan yanık kelimelerin sesi…