Yokluğunu d/okuyor zaman
İlmek ilmek işliyor satırlarıma,
Hükümsüz k/ayıplar gibi gece
Belli belirsiz geliyor koynuma.

Bu sözler neden boş Ece?
Neden bu sokaklarda
Ağlar bebekler hep
Peki, bu ağlar sadece bize mi engel?
Bir ekmek, bir su yeterdi hani aşka…



Yetinemiyoruz azla Ece,
Hep g/özümüz yukarıda
Bir orkide yalnızlığı içimize çektiğimiz
Tütün diye aldatılarak.

Kahpe bir oyunun dişlisi oluyoruz
Çoğu zaman,
Haklı çıkarmak için
Benliğimizi bütün çabamız.
Neden şimdi çark ediyorsun Ece?
Bir ekmek, bir su yeter demiştin
Oysa aşka.

Hani razıydın kapatmaya
Bize açık bütün teknolojileri,
Her aradığımda seni
O dağ evinde bulacaktım.
Elimde yaban çiçekleri
Karşılayacaktın eşikte Ece.

Bahçemizde toplayacaktık
Salata malzemelerimizi.
Yeter demiştin hani aşka
Bir ekmek bir su…


Umursamayacaktık tarihi saati,
Senle uyandığım her sabah
Doğum günüm olacaktı.
Şehre hiç inmeyecektik,
Dağ evinin loşluğunda
Baş başa kalacaktık.

Ay ışığı düşecekti yatağımıza
Ve Ayışığı ismini
Koyacaktık çocuğumuza.
Bir sen, bir ben, bir de Ayışığı
Yetecekti hani Aşka
Bir ekmek, bir su…



Üzüm suyunu sende sevdim,
Mayasız ekmeği sen de,
Canik soğukkuyu ayakkabıları sende.
Vara da olmasaydı
Hiçbir şeyimiz
Bir ekmek bir su yeterdi Ece.



Alıştığım her şeyde payın var
Alışamadığım yokluğun,
Gün sayarak o dağ evinde
Sana kavuşmayı bekliyorum
Yaklaştıkça sana
Ölüyorum Ece…

ls