Bir umudun öyküsünü
K/araladı kahraman
Beyaz k/âğıda.
Aldığı ve hazmedemediği
İçini kemiren darbeleri yazdı önce.
Sonra platonik aşklarını
Halen ümidi v/armışçasına sıraladı.
En sona galibiyetini…

Dağın eteğindeki gölden gelen
İyot kokusunda bildi bir zaman
İlhamını.
Sonra gece de, karanlıkta aradı.
Son bir hamle ile
Daldı düşüncelere an-ı seyyalde
Ve duygularında sandı.
Oysaki aradığı her şey
Galibiyetinde vardı.

Bir ara dışarı çıktı
Yürüdü göl kıyısında.
Kurbağa sesleri eşlik etti kahramana,
Arkasında duman ve öksürük bırakan
Sarma tütünü koydu,
Gelmesi beklenen satırların
Müsebbibi odur diye s/avundu biraz.
İçindeki galibiyetten habersiz
Dolandı beyhude öylesine.

Başka kollarda aradı
Galibiyetini kahraman.
Neden sonra,
Aklından hiç çıkmayan
Eşi geldi yine aklına.
Bulutta gördüğü O’ydu,
Yıldızda, ayda gördüğü O’ydu şairin.
Boşa kürek çektiğini anladı.
Mağlubiyetlerinde.

Kahraman,
Şimdi kupası yüreğinde,
Deplasman suçluluğunu itip
Elinin tersi ile,
Beraberliğinde can bulup
Bir puanın sıfırdan daha iyi olduğu
Evine dönmekte.


ls