Dön diyemem sana artık üstünden çok sular aktı
Unuttum senli günleri desem de yalan inanma
Sadece alıştım aşkım yokluğun içimi yaktı
İzini sakladım gözden görünen yalana kanma.

Güllerden güzel bu tene ah aşkım kıyıp gittin ya
Nasıl yaşar demedin mi bu derdi gönle kattın ya.


Bir bilsen aşkım ne zordur hayalinle kavga etmek
Bir çocuk gibi küserek boş çerçevelere dönmek
Kolay mı sanmıştın öyle unuttum deyip de gitmek
Bir veda öpücüğüyle yanıp da anında sönmek.

Gecelerle barışarak huzur için de yattın ya
Gözümde ki yaşlarımı bir tatlı söze sattın ya.



Kavuşmak hayali neymiş kuramam haramdır bana
Gözlerimde ay’ın şavkı yalnız anılara vurur
Eksiğimi bilmedim ki neden gittin desem sana
İçimde sam rüzgarları gençkiğim dalında kurur

Hüzün sarar yüreğimi içimde sende bittin ya
Ayrılık sokaklarında kaybolarak yittin ya.


Gecelerin yargıcıyım suçları yükledim güne
Seni savurdum geçmişe kendim mahkumum dünlere
Güneşe sırtımı döndüm karanlıklardayım yine
Canımın buğusundayım yağmut yağıyor günlere.

Ağlama gönül ağlama sonun da aşkı tattın ya
Sonu ayrılık da olsa yarin elinden tuttun ya.


Ayvazım DENİZ