Bu gece
Gözlerin değsin bana
Canım yansın
Kalbim sızlasın kadın

Kadın sen bana bir tadımlık aşk ver
Bir damla sevgi ek yüreğime
Ben sana hasret kalan gözlerimle
Bir ömür cennet bahçesi sunarım

Toprağıma bir tohum ek
Zambak olsun
Penceremi aç
Sokağı zambak kokusu sarsın
Senin kokun gibi kadın

Nadas zamanı gel yüreğime
Birikmiş tüm özlemlerimi kucakla
Üşüyen yanımdan sarıl bana
Sol yanımdan yani kadın
Sol yanımdan sarıl bana

Karanlığıma bir yıldız ol
Bir dolunay gibi
Gökyüzümü aydınlat
Ve rüzgarım ol
Estiğinde
kilometrelerce uzakta olsan bile kokunu alayım
Kokuna uzaktan dokunayım
Rüzgarda kokuna dokunduğum gibi

Aşka dair ne varsa
Bu gece yatağıma bırak kadın
Bu gece yatağım aşk koksun
Ve zeytin karası gözlerini koy
Gözlerine dalıp cenneti gezineyim kadın
Cennetin tadına gözlerinde varayım

Denizim ol
Mavisi keşvedilmemiş
Kıyılarında bir mülteci gibi durayım
Çakıl taşlarından
Rengarenk süretini çizeyim
Ben süretine bakıp
Süretinde kendimi seveyim
Kendimi severken
Senin süretinde
Senin yurdunda
Ve senin dilinde
Ben sen olayım
Sen de ben ol kadın

Bu gece
Sevinçlerin değsin bana
Yüzüm gülümsesin
Başın düşsün omuzlarıma
Saçların örtsün yüzümü
Ve odamın ışıkları sönsün
Gözlerin aydınlatsın
Senden ayrı geçirdiğim
Zindan karası yokluğunu kadın

İbrahim DALKILIÇ