Hani dallara sarılırsın elinde kalır ya
İşte öylece elinden bır/aktın sevgimi de
Gerçekte yoktun yada gölgeydin belki alışılmıştım sana
Ki sen yokkende yaşamaya nefessizdim
Savrulur hayatımız tütüne sarılı dumanıyla
Tek nefes yeter sende yaşamaya tütün kokulum
Sen varken bile aynıyım ben sevmeye dair
Ve seni okuyor dilim bu gece ba/kışların altında
Sanki yüreğin sadece bana ait değilmiş gibi
Şiir’e lanet edemeden kaybolmak yok
Alıyorsa seni aklıma k/alem gizlice çaresizim ben
Bu dokunduğum duvar sen misali sıcak
G/özlerim d/alıp adalara koyu verdi gülüşlerimi
Ve sen terki evveli s/on sözünle hatırımdasın hala
Unutulmuşluğun arka mahallesindeyim
Islanan gözlerimi çalı çırpı ateşi kuruluyor her daim
Adı olsun olmasın bir yerlerimizde umut kanayan yara
Sevmelerimin ertesi dud/aklarında şeytani raks belirtisi
Ki elde etmişliğin hazzı bu olsa gerek
Şimdi sigaraca sarsam tütün kokulum seni ellerimle
Nefesinde boğulsa ritmik duygularım
Sınır boylarında bir mayın sesi ansızınca
Savrulur elimde tüt/ünüm saramadan ye/terince
Ki dikenli tellerde etlerim lokma lokma leş kargalarına
Ay gizlenir dumanına Us’um yitik ülke bir kaçakçıyım