Konuğumsun dünden beri bende yağmur
Gözlerim mi sana aç yoksa sen mi muhtaçsın sevgiye
Hasretlerini dökersen bana korkma dök zehrini
Ben şemsiyemi hatta bütün şemsiyeleri yakarım

Bırak deniz ku/dursun sende dalgalarına ninni söyle
Poyrazdan vursun hırçın dalgalar yüreğimin sahiline
Ki tutarım ellerinden yürürüz kıyı boyu hemde sahilden
Sahiden gel bende ağla retinamı sulandır

Vur kır(b)acını gökyüzüne dolu dizgin coş
Hani konuğumsun ya ne istersen onu yapalım
Sen yağdır ızdırabını bu gece bulutların
Odamda bir gecede ak dolsada saçlarımın üzülmem

Üzülmem ki sana İstanbul kadar günahkarsan eğer
Kaldığın yeri bil/sende ıslat ömrü vuslatında
Nefesimi kırk geçiyor hayatım zamanın daralığında
Kum saati akıntıda sanki yaşayamadan yere çaldım zamanı

Ömrümde ıslanmadım ıslattığım geç kalmışlığı
Konuksun ya ikram yüreğim sevgiyle kırıntılarıma yağmalısın
Gürültüne zebanileri geldi gri meleklerin yıldız yorgan uykusuz
Feneri sönük zamana hiç kala ömrüme ağlamalısın
Ki sen en manalı uğrak limansın gönlümde yağmur