4
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
2155
Okunma

Minik bir kız çocuğuyum,
Elimde en sevdiğim oyuncağım
Mahzun, durgun
Issız bir çölün ortasına düşmüşüm
Gönlüm durgun
İçim hüzün..
Minik bir kız çocuğuyum
Bakışlarım ürkek
Nereye gitsem
Sağım öksüz
Solum yetim
İçimde henüz fırtınalar kopmamış/ken
Ufacık bir rüzgâr sarsıyor
Yüreğim sızım sızım
Tenim üşüyor...
Minik bir kız çocuğuyum
Acıyan yerimi annem öpse
Bilirim geçecek
Ama annem yok
Kaybolmuşum
Bağırıyorum çığlık çığlığa
Sesim avaz avaz çınlarken
Benden başkası duymuyor
Sesim başkalarına kısık
Kalakalmışım hüznümün ortasında
Duyanım yok..
Minik bir kız çocuğuyum
Çaresiz, sessiz
Elimi uzatıyorum
Uzakta bir gölge
Ya da bir silüet
Tam bana doğru geliyorken
Karanlık onu da içine çekecek
Minik bir kız çocuğuyum
Sevgiye hasret
Kalbim bir sünger misali
Damla damla su gibi
Tamamla beni
Sevgiyle büyütüp
Sarmala beni
Sev beni..
Korkuyorum
Bırakma!
"Minik bir kız çocuğu/yum..."
Nazan Sarıkaya
*Şiirime ses olan canım kardeşim Hatice Nurevşan’a teşekkürlerimle...
5.0
100% (6)