Parça parça gideceksin bu diyar/lar/dan
Gittiğin yer memleketin de olsa
Buruk bir tadı olacak sılaya kavuşmanın
Vuslatın heyecanı sararken bedenini
Terkedişin hüznü bur/k/acak yüreğini


Ahh! ne demişti ecdadım;
"Doğduğun yer mi, doyduğun yer mi"
Neden hep birini seçmek güç gelir
Doğduğum yerden kopup gelmişken
Doyduğum yere alışmışım onca sene
Gel de çık şimdi işin içinden!


Bir yanım sıla hasreti, bir yanım yar
Dilemma için/d/e yuvarlanmışım
Dönüp dolaşıyorum, kendimle konuşuyorum
Onca zaman benimsemişken yaşadığım yeri
Can/ım ve kan/ım buram buram toprak kokar


Çocukluğum, gençliğim sıla/m/da gezinir hâlâ
Dostlarımın birazı orada, birazı burada
Akraba/m da memleket havasında
Söz de, göz de yola dikilmiş bir kere
"Abbas yolcu, bağlasan durmaz"


Sılaya hasret/lik sona erecekken
Doyduğum yere uzun soluklu hasret başlayacak
Sağ yanım sevinirken, sol yanım acıyacak
Çok zormuş, hem de çok
Onca yılın yaşanmışlığını bırakıp
Yeni/den sılaya, yeni hayata uzanmak...


Menzile var biraz
Çok değil belki bir kaç ay
Okullar ha kapandı ha kapanacak
Sılaya varışa geri sayım başlayacak


Yeni çevre yeni düzen
Oğlum sılada doğdu,
..burada büyüdü, burada okudu
Kızım burada doğdu,
..sılada büyüyüp, okuyacak


Seçenek tek, yolculuk net
Hem mutlu hem hüzünlü
Bizi kimbilir ne/ler bekler
Sıla/m onca yıldan sonra -adeta- yeni bir şehir
Yeni semt, yeni ev, yeni çevre


Başa gelen çekilir
Her yenilik güçlükleri de beraberinde getirir
Ha/y/di Nazan büyütme gözünde
Geçmişte hep demez miydin
"Memleketim beni bekler"
İşte yol, işte memleket
Hayırlısıyla var git !..


Nazan Sarıkaya