0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
722
Okunma
Nedir bu öfkenin dinmeyen savaşı
Gün bile kanayarak merhaba diyor yer yüzüne
Yıldızlar uzaklaştı dünya evinden
Küskün yer ve küstü med cezir
Okyanuslar duruldu,çağlamıyor artık hiç bir şelale
Ve yaralı aşk,gönül hanesinden
Kuşlar sessiz ötmeyi öğrendiler
Bir serçe yavrusu nereden bilsin ölümü
Vurdular ANNE karnındaki yavruyu
ANNE ölü,yavru çırpınışta
Sessiz bir serzenişte matem
Katil suretli insanlar’’kirlettiler dünyayı’’
Cehennem yanıyor...,gönlüm insanlığa kanıyor
Yanar bu hüzzam matem
Yan/ar bu ins/anlık
Serdar Özyanız
