ilham veren eser;

GİDİYORUM MEÇHULE

Yelkenleri şişirdim gidiyorum meçhule
Kendimden kaçıyorum düşmeden tuzaklara
Esen yele bıraktım kendimi bile bile
Hulk’um sitemle dolu yol aldım uzaklara.


Sarmaladım denkleri toparladım göçümü
Yolculuğum başladı ayrıldım öz yuvamdan.
Hep göçerek ağarttım sakal ile saçımı
Gurbet gurbet dolaştım ayrılalı sılamdan.


Firdevsî iklimleri hayal edip düşledim.
Rehberim güneş oldu, baharlara yürüdüm.
Resmettim hayalimi, nakış nakış işledim.
Ayı ve yıldızları, mehtabıma bürüdüm.


Kaderime sarıldım, açıldım ummanlara..
"Allah kerimdir!" deyip vuslata koşuyorum.
Bel bağladım umuda, yoldaki mihmanlara
Onsuz düz yolda bile, dolaşıp şaşıyorum.


Yazgım tayin ediyor hayattaki rolümü..
Kapıldım rüzgârlara sararmış gâzel gibi
Tayfunlara tutuldum görür oldum ölümü
Edip eyleyen kimdir; kim bunların sebebi?


Belki geri dönemem gaybını Allah bilir?
Hayal edip vuslatı, vehmimle düştüm yola.
Dönüşler hep onadır, elimizden ne gelir?
Sır kapısı açılmaz; kâmil olmayan kula.


Hülvani BAŞTUĞ.

TESEKKÜRLERiMLE...