.


köy kahvesinin bahçesindeki kanada kavağının gölgesinde
oturanların ısrarlı talebi üzerine Gavur Müezzine;
misafirin ikramı gelincik sigarasından, derin bir nefes alıp önce,
sonra demli çayını yudumlayıp, okumaya başladı, nutuk çekercesine

“Yağız atlar kişnedi, meşin kırbaç şakladı(1),
Bir dakika araba yerinde durakladı.
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar..”

gözlerimin önünden!
gözlerimin önünden
geçti! kervansaraylar..
bazen herkes
bazen birileri eşlik etti bazen, ikilemelerinde

"On yıl var ayrıyım Kınadağı’ndan
Baba ocağından yar kucağından
Bir çiçek dermeden sevgi bağından
Huduttan hududa atılmışım ben"

sonra; bilsek de bekledik ikilemelerini
huduttan hududa …
huduttan hududa
atılmışım ben!!

..
"Gönlümü çekse de yârin hayali
Aşmaya kudretim yetmez cibali
Yolcuyum bir kuru yaprak misali
Rüzgârın önüne katılmışım ben"

rüzgârın önüne
rüzgârın önüne
katılmışım ben
bekledik içimiz de şimşek gürültüsünü
bekleyen bir sessizlik içerisinde

ve
"Garibim namıma Kerem diyorlar
Aslı’mı el almış haram diyorlar
Hastayım derdime verem diyorlar
Maraşlı Şeyhoğlu Satılmış’ım ben"

Maraşlı Şeyhoğlu
Maraşlı Şeyhoğlu Satılmış’ım ben!!

herkes nefes bile almadan bu güzel şiiri
içimizi titreten davudi sesi ile
o keskin bakışlı Gavur Müezzin gibi
Kirişli Dağına bakarak
nerdeyse yarım saat sanki nal sesleri içinde
bu büyülü şiiri dinledi

“Ey köyleri hududa bağlayan yaşlı yollar,
Dönmeyen yolculara ağlayan yaslı yollar!
Ey garip çizgilerle dolu han duvarları,
Ey hanların gönlümü sızlatan duvarları!..”

artık.. bir yağmur öncesindeydik;
sandalyelerimizi alıp içeri girdik..
kuş uçmaz kervan geçmez dedikleri bu köyde
rahmetler okuduk Çamlıbel’e elbirlik köylülerle

anladık ki gerçek bildiğimiz gibi değildir
ben yazdım oldu denilmekle olmuyor şiir..
böyle okunmazsa, ücra bir köyde okumazsa
dağ başında bir köylü tarafından okunmazsa
içten okunmazsa, herkes dinlemezse üzülür şair







(1) Han Duvarları /Faruk Nafiz Çamlıbel
DEVAM EDECEK