Dört kitap şahittir yanışlarıma,
Yalvarırım sevgilim… Kal… Kal Allah aşkına…

Seven yüreğimin tek varlığısın.
Ömrümün baharı, yedi iklimim.
Sen benim beşinci mevsimim,
Ciğerime çektiğim can nefesimsin.
Yaşam denen cellada tek gülümseyişimsin.

Sen mutlu ol ömrümün son durağı..
Mutsuzlukların tümünü ben alırım .
Acıların hepsini göğüslerim senin için..
Sen üzülme sakın!
Gözyaşların dökülmesin gamzelerine.
Hüzün çökmesin ay çehrene,
Devir bütün karanlıkları üzerime.
Ah edersem namerdim!

Sen ,ömrün ta kendisisin ...
Sök at matemleri yüreğinden,
Dert üstüne tüm dertleri seçerim,
Sen mutlu ol ben bu sevdadan da geçerim.

Uzaklığın kızgın yanına inat,
Bir nefes kadar yakınım sana.

Sen yıldızların cümlesini yaşa bir bir,
Karanlıklarını alırım ben.
Ver bana yorgunluğunu,
Uykuya yatır çakır gözlerini.
El sürmeden sabahlara kadar beklerim seni...

Atarım kurda kuşa bu kalbi.
Asırlık gözyaşlarımın bir tekini bile
Değdirmem yüreğine.
Soldurmam yüreğini tasalanma.
Bir tek damla gözyaşın akmasın,
Bütün acılar mevkimde kalsın.

Kutsal kitaplar şahidim olsun!
Peygamber duasıyla bekledim seni.
Akmasın gözünden bir tek gözyaşı,
Gözünün urganına çekerim beni.
Yeter ki sen mutlu ol
Yakılırım, yakarım bu teni!

Mehmet ZAFER