Şavşat’ın yaylasına kondurmuş ahşap evi
Yaş doksana dayanmış tükenmemiş işlevi
Kimseye borcu yoktur ne maddi ne manevi

Dağda ovada geçer hayatının bütünü
Şehir ellerin olsun dayı sarar tütünü

Payı olan ömürle tüketir vadesini
Kendine düstur etmiş hayatın sadesini
Gereksiz şeyler ile doldurmaz midesini

Düşünmüyor zenginin ne yatı ne katını
Huzur ve mutlulukla dayı sarar tütünü

Damaklar keyif alır çiçil kete kuymakla
Daha nice çeşit var bitmez tek tek saymakla
lezzetler miras kalır geleneğe uymakla

Üzüm, dut pekmeziyle içer keçi sütünü
Hekimler inadına dayı sarar tütünü

Anlatmakla olmuyor görmek lazım şavşatı
Vadilere serpilmiş evlerin tektir katı
Gökdelenden göremez insan böyle sanatı

Yaylalarda beslenmiş yiyor kuzu etini
Sağlığın mihenk taşı dayı sarar tütünü

Görenler hayran olur yüzlerce resim alır
İçinde yaşayanlar her nefes sağlık bulur
Her yöre böyle olsa doktorlar işsiz kalır

Şifadır diye toplar, dağ bayır’ın otunu
İlaçla işi olmaz dayı sarar tütünü

Şair ağam kısmetmiş sen de şavşatı gördün
Buralarda yaşasan ne gam kalır ne derdin
Keşke daha önceden görseydim deyip durdun

Bir an önce yola çık eyerleyip atını
Çok geç kalma der gibi dayı sarar tütünü

Moralim bozuluyor dayı sarma tütünü ! :))

Mehmet Nalbant