“Saat Sabaha çeyrek var, ben hala uyanığım, duygu ve düşüncelerim karmakarışık, aldım elime kalemi ve başladım yazmaya...”

Biten geceye inat, gözler yine uyanık,
İç dünyama dalmışım, düşünceler bulanık,
Kalbimdeki zincire, her halkası bir sanık,
Hüzünleri ekledim, sabaha çeyrek kala,

Gönlümde hala durur, bir aşkın yanık izi,
Sanki bir el sarıyor, aramızdaki gizi,
Yılları sorgulayıp, sadece ikimizi,
Son kez yine yokladım, sabaha çeyrek kala,

Hep soru işareti, ayrıldık, neden? Niçin?
Hala sökülmedi bak, ruhumuzdaki perçin,
Masum bir hayal kurup, doğacak güneş için,
Biraz ümit sakladım, sabaha çeyrek kala,

Emir geçmedi işte, kendi gönül fendime,
Sözlerin ağır geldi, gurur denen bendime,
Birini sana sunup, diğerini kendime,
O son gülü kokladım, sabaha çeyrek kala,

Ezanlar okunurken, yüzüm semaya dönük,
Artık ağır geliyor, yorgun kalbime bu yük,
Senin ışığın gibi, bütün yıldızlar sönük,
Tan yerini bekledim, sabaha çeyrek kala,

Mısraların sesinde, aşk ile şiir’lenen,
Senden yadigâr kalan, bakışlarla fer’lenen,
Acabalar içinde, sözler ile kirlenen,
Bir maziyi akladım, sabaha çeyrek kala,