bu şiir sana
yazıldı bir mayıs akşamında
gözyaşlarını kaleme enjekte ederek
engerek zehri gibi damardan vererek
hüznü direkt kalbe ileterek
gitsen de ölsem diyerek
biletini keserek can’dan
hadi git diyerek

ah be can
kalır mı senden sonra heyecan
kalır mı senden sonra bu adam
toplar aşkını meşkini
terk eder bu şehri bir akşam
hüznü sevincinden ağır
yüreği kulağından sağır
gider ağır ağır
ağrıyan yerleri ruhunda bir yığın
çağırsan da boş bağırsan da
sancıya sancıya gider
acıya acıya gider

gidiyorsun öyle mi
vedanı al başına çal
gitme kal demem sana
sevdanı rölante al
aşka alamet değil bu gidiş
akla işaret değil
icazetim yok bu gidişe
akibetin hayra alamet değil işte
binlerce ah et yok kahret

bu şiir sana yazıldı bir mayıs akşamında
sancın yüreğime vurdu
nabzım durdu

ah be can
kalır mı senden sonra heyecan
kal demem sana
gel deme bana
sen gidişine kılıf bul
ben kalışına sebep arayayım
sen gidişine hazırlık yap
ben kalışına nazarlık yapayım
kal demem sana
gel deme bana

bu şiir sana
yazıldı bir mayıs akşamında
yüreğimde el etek çekildi
bahçemde güller soldu
bülbüller dut yedi
gitmek bu kadar mı yakışır sana
ağlamak bu kadar mı yakışır bana
ne olacaksa olsun bu cana
gitsen de kal demem bir daha
bu can gidişine hasta
bu can duruşuna hayran kalışına kurban

ah be can
git’sen’de gel’sen’de
sana alışığım sen varsın çünkü hepsinde