“-ötüyon “şey” deyollarıdı
“aşşa mellede; Gara Çavışların gızı
gonşu o(ğ)luynan samannıkda basılmış
olu(r) mu oluu(r)
öyle yellerde hankımız bi şeytana uymuşa
gudurmadan gedesice bi gudurmuşa
ıras gelmeyiz ki
döyüso(ğ)lu döyüs ne demiş biliyonuz mu?
tö(v)be tö(v)be, yalbasdının eniği..
…
"benim göynüm mıhdarın güçcüg gızında
ben aslında, mallara saman almaya
samannığa girdim idi zaba(h)la(yin)
o gız, yannış annadı haralda,
ça(ğı)rdı,
“senin olmazsam canıma gıyarın
kendimi int(ih)ar ederin”
“afiyon südü içerin”
“etişin gonşular
beni güce görüyo deye ba(ğırı)rın”
“ilaç ederin” dedi,
sıkışdırdı,
eyiki geldiniz valla”, dememiş mi
gel de günaha girme.. len gabbanalı,
samanı gonşunun samannığından mı alıyodun
ay döyüsün döyüs dölü

“-eyi kine geldiniz valla,
ız da(h)a şeytana uyca(ğı)dı,
başımda galmaya havaslı,
ne bileyin ben aklıma bişi ğelmedi”
sankı sabi sübyan çocuk da
erkek gısmı öyledir işde.. yaa
el o(ğ)lu çiğ süd emmemiş mi
elinden senet mi aldın de(ğil) mi?

bi gonşu, gonşu gızı hurda
üsdeli akrabalar annac-annaca
“zabah ağşam yüzyüze bakcaz” demez de
adınızı ilekeler, ilekeler de
temizlemez, temizlemezler
hanı ne de(r)ller
“el adamın düşünü azdırı
emme suyunu ısıtmaz”
öyle işdee “ben etdim dutdum” demez,
verdi(ği)sözün ardında durmaz
ne isdersen isde..
söz veri(r) emme
söz yerine gelmez..


vahatlar dutulmaz,
aklı başında bi gız gısmı, onnara ganmaz
verilen sözler unudulur da
deligannı sanıp onu adam yerine goyan
söylediği martavallara ganan,
gız gısmı adam yerine gonmaz,”

“-valla hincikinner arı ğibi
el varımış eşik varımış
umrunda deği(l)
bal alasıya çiçe(ği) etirafına vız vız vız
balı adlımıydı vııııızz
do(ğ)ru başka çiçeklere
elininen goduysan bul..
nerdeee
bulabili(r)sen bul ga(y)ri”

“-haa! ız da(h)a unuduyodum
onu deyviriyodum
tabii gız ne dediyse neytdiyse
kimseleri inandıramamış,
adı orasbıya çıkmış
bubası da ele alıvımış
yermin yememin kör eşşek sudan gelesiye
golunu ganadını gırmış
çıbartmadık yerini gomamış
bi zopa atmış.. bi zopa atmıs
sonna da sürüye-sürüye dokdura eletmiş
dokdur bey de
“bu gız; gızo(ğ)langız” demiş

demiş emme.. ne fayda,
Çavış etdiğinden dönememiş
o gızgıynan barabar, hadii
öteyüzde(ki) bi köye aşıtladıvımış
iki garılı, bobası yaşında, topal birine
verivimiş, kaş verdilerisee.. satıvımış
düğün-müğün hakgetire
çenizini bile çok görmüşler ay bacım
hinci gonuşduklaımızın
güna(hı) obalı elin bonynuna
bi bayram Topal elini öpsün deye eletmiş
Bobası olcak döyüs
elini vermemiş
…
eeeeeee temsilde hata olmaz emme
adam haklı,
netsin.. zavallı,
gızının adı çıkmış
gurulu gırılmış bi kere!
gızının adı çıkmış
çıkmış dokuza, inmez sekize
köylük yerde
“adın çıkca(ğı)na, canın çıksın” deye
neyye demiş atalar
helbet bi bildikleri var

el var eşik var
dos(t) var düşman var
kim alcağdı onu garii
adının çıkdığını bile bile
nası(l) çık(a)cak, ga(y)ri gayfaya
gatil olmak işden deği valla
köy yerinde,
ele-ğüne baş kakıncı olu(r)du gari herkeşe,
ölüp-ölünşeye gadak hemi de..
erezil elaleme
…

onun uçu(in), aman deyen gızım,
aya(ğı)nızı denk alın
adımınızı deng atın,
dur denen yerde durun
sana dur deyenin vardır bi bildiği
“ananızdan evel ahıra girmen”
sizde Gara Çavışların gızı ğibi
ö(y)le etmen sakın deyen
Allah mafazan Allah”

“aman Allah gorusun,
yerden göğden ırak,
Allah düşmanımısa da başına vermesin,
dıkgat edin, ged aman geed neneyen
varın sonunu siz hesabedin”

“-aman Allah gorusun emme,
önüşlüg siz goruyun kendinizi
“eşşe(ği)nizi sağlam gazzığa bağlan da
ondan sonura Alla(ha) havale edin”
sonura hiş biriniz de
“bana kimse bişiy demediydi” demesin"


ek: asılsız o an duruma uydurulan
kendilerince doğruya yönlendirme adına
etraftakilerinde yoğunlukla katıldıkları
dedi-kodu’dur


resim İbilinin Yaşar’ın hanımı ile ablası Kara Osmanın hanımı
teşekkürler A.Tırtar