Yine ben geldim yar..

Başım önde gözlerim de uyuşuk bir yalnızlık
Diz çöküyorum mezarının yanına her zaman ki gibi,
Yorgunum dünya işlerinden
Başucunda ki selvi ağacına dayıyorum sırtımı
Gözlerimi kapatıp oh diyorum içimden
başımda Leyla’nın ağır kokusu
Kays’ın mecnunluğu ile eş bir sızı..

Senli günler
kara bulutlardan dökülen yağmurlar gibi üşüşüyor aklıma..

Kirpiklerimde yakamozlar uçuşurken
El ele gezdiğimiz yolları görüyorum
öyle sıcak, öyle benimsin diyen sert güçlü ellerin vardı ki..

Beraber attığımız kahkahalar çınlıyor boş sokaklarda
evlerin pencerelerinden sahipsiz kıskanç gözler takip ediyorlar bizi
ürpererek sarılıyorum güçlü omuzlarına
sıcacıksın.

Şarkımızı söylüyoruz birbirimizin gözlerine bakarak,

’Şimdi uzaklardasın,gönül hicranla doldu’...

Bu şarkıyı neden seçtik biz yar?

Yoksa olacakları hissetmişmiydin ki
neşeli bir şarkımız olsun dediğimde
olmaz bebeğim bu şarkıyı çok seviyorum
sana olan sevdamı anlatıyor demiştin
gözlerinde hayır’ı kabul etmeyecek direnişi görünce
susmuştum...

Hala susuyorum..
Artık biliyorum
bu şarkı gerçekten de bizim şarkımızmış.

Derken
Nereden geldiği belli olmayan,arsız bir damla
Gözlerimden yanaklarıma yuvarlanıyor.
Silmiyorum..
Kollarım o kadar yorgun ki kalkmıyor yukarı,
Arsız damla,yuvarlanıp dudaklarıma sızıyor..
senin dudakların gibi,tuzlu tadı
dudakların gibi yakıcı
dilimi üstünde gezdirerek kurutuyorum ıslaklığını....

Başımı kaldırıp
gece karanlık da parlayan yıldızlara bakıyorum
gençliğim kadar uzaklar bana,
göz kırpıyorlar yalnızlığımı yudumlayarak ..
Sabaha daha vakit var diyor
ay dede sessizce,
Rahatlıyor yüreğim,
Tekrar dalıyorum senli düşlerime
Mezarından bir avuç toprak alıp kokluyorum
sanki sen kokacakmış gibi..

Güneş dağların ardından
odamın penceresinde ki perdelere el sallıyor sessizce
geliyorum diyor..
Ürperiyor içim.

Yine sabah oldu işte sevgilim,
ayrılık vakti..
Dünya işleri başlıyor
yeniden,koşturmak lazım,
Ayakta durmak lazım dimdik,kimseye bellii etmeden..
Geceyi beklemek lazım
düşlerde birleşmek için
Mezarına ektiğim çiçeği soldurmamak lazım..

İşte böyle;
Böyle yaşıyorum yüreğimle
gittiğin günden beri sevgilim ..
Her gece mezarını ziyaret ediyorum,
Suluyorum üzerine ektiğim umut çiçeğimi..
Ben her gece seninle uyuyorum sevgilim
Dönmenden umudumu kestiğim günden beri..



Ayvazım DENİZ