çok uzaklarda
ne hoştu geceyi bölen ışıklar
kelebek misali
bir meraktı vedaların sebebi
el uzanırken o döngüye
özlemin yükünü taşıyordu kanatlar

ya kaşlardan süzülen ter
ya da paylaşırken
ayrıntılara şimşek çakmaktı hüner
yalancılık mı
bilgi deryasına su taşımaktan
fırsat bulamadı yorgun düşünceler

dalgın mı dalgın
gözlerin içine bakar da köşeler
gül bahçesini sezmeyince şaşkın
nasırların yeli geçer derbeder

ekmek kavgasında
ilk göz ağrısına çıkarken yollar
ayazlı mevsimlerden sonra
bir tesadüftü buluşmalar

ey yıllar öncesine götüren izlerin
perdesini aralayan esintisi
beli kırılmış yılan
hâlâ canlı gibi duvarlarda
gör işte
pullarındaki renkler hiç solmadı ki

böyledir bu hayat
duygular taşınca kabından
mehtabın zirvesindedir nefes
ardı sıra
yıldızlar başa konar semadan

nihayet durulunca dalgalar
yakamozlar selam yollar aynalardan
tarafsız algılara
gönül verince bir zaman
ne mutlu hayalleri gerçek olanlara
ne mutlu
hatıralardan güç alan umutlara
22.05.2013-Ahmet BOZTAŞ