Konuşsana Leyla
Neden sustun
Yine uçurumlar mı düğümlendi boğazına?

Kaderiyle baş başa bırakıp bir gece maziyi
Kendini kapkaranlık yollara vurdun
Vurdun da ne oldu
Ar damarı çatlamış yanlızlığın
Anı mezarlığı yüreğin
Ve göz kapaklarına gömdüğün hüznün
Seninle gelmedi mi?

Sen yine kandır kendini
Sevmiyorum de
Özlemedim de
Unuttum de
Zayıflığını kimselere gösterme
Saklamaya çalışsan da ele veriyor seni
Bakışlarındaki boran fırtınası iklim
Söylesene Leyla
Unuttuysan sevdiğini
Gözlerindeki kim?

Hadi vur kendini yanlızlığa
Küfret durmadan üstüne yağan anılara
Dön tekrar tekrar maziye bak
Ve bir sigara daha yak
Vur kendini yarsızlığa

Bırak Leyla
Kendini kandırma
Yüzüne çarpan her güzgar
Hasret yüklü her damla
Unutmaya çalıştığın her hatıra
Daha çok hatırlatıyor onu sana
Artık ne bu amansız sevda
Ne bu kısır can çekişmeler
Geçit vermez
Kör bir kurşun bile merhem olmaz yarana

Leyla
Hüzünlerin acıların gözyaşların yollarda kalsın
Sen gel
Belki yeniden seversin
Sahte yolculukların biter
Yüreğini yollara sattıran şu felek
Nasıl olsa sana yeni bir Mecnun hediye eder..