Duydum dostlar paye vermiş; olmuşsun Üstad-ı Kebir
Hakkın senin altından tâc; helâl olsun her deste kâr.
Bilirsin ki hiç kıskanmam; hedefimiz, yolumuz bir
Gıpta ettim başarını, dilim tebrike bestekâr.

*

Ey Üstad-ı Kebir dostum! Endişeyi içinden at!
Ben patika yolcusuyum; sana dardır asfalt, bulvar
Maharetli bir aşçısın; her yemekte ayrı bir tat
Lâkin çorban biraz tuzlu; içinde de hayli kıl var. :)))

Haddin bilen bir şairim; kimse ile etmem yarış
Yazdıklarım çöpe gitti; paramparça, kırış kırış
Mevsimleri pay etmişler; bana düşen zemheri, kış
Tam ağlarken, sus dediler; sordum "neden? Dediler "ar"!

Gönüllerde yer aradım; baktım hiç yok; talan olmuş
Sevgi, vefa hep hikâye; "dostluk" denen yalan olmuş
Bir bahçeye çadır kurdum; dedim, artık olan olmuş
El açıp çok dua ettim; talih bana olmadı yâr.

İki cambaz oynamazmış, biliyorum, aynı ipte
İtibarın tavan yapmış; bu gariban kalmış dipte
Hakiki dost bulamadım; senin gibi, aynı tipte;
Espirili, halden bilen, sevgi dolu bir ihtiyar. :)))

Mecit AKTÜRK