Her gece hayalini tavaf ederken,
Yanaklarımdan süzülen ızdırabın acısıyla
Sancıdı yüreğim.
Kaç karanlığın diplerinde arafı ayıklarken,
Sensiz yarılan geceye kan ter içinde açıldı gözlerim.
Bir avaz olup düştüm.
Ama gitmedim !

İnadının huyunu azdırıp;
Küskünlüğünde buz tutturduğu gerdanına.
Ortasından ikiye ayrılmış bir lam elif devirdim.
Böğrüme ziyan bir yumruk gülle gibi otururken,
Bilmem kaç küsür cüz günah üflendi aktığın yüreğime.
Ama gitmedim !

Ay parçası suratında orkestralara usulken;
Hilal kaşlarının altında gölgelenen deniz gözlerine duaydım,
Kılıfını hoş gördüm,
Yönünü aksiye çevirip gitme izahatının !
Ama gitmedim !

Bir karanlık kuyu yardım ruhumu taşıyan bedenime.
Acısını halka yaptım çiviledim hüzün duvarına.
Sedamı da astım !
Ruhum günahlardan arınmıştı..
Daha bitmedim !