1
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
1705
Okunma
Evrenin süsü, sevginin kanıtı bil ki varlığın
Huzurunu duyar, güzelleştirdiğin dünya.
Narin parmaklarıyla dünyayı döndüren kadın,
Gün olur, zaman dinlendirir yorgun avuçlarında.
Sen, kış göğünden yansıyan bal rengi taze ışık!
Sen, tomurcuklanıp sürgünler veren yeni yaşamlar!
Sen, sabırla ören dönüşsüz zamanın ak saçını!
Sen, kışın gittiği yerden geri gelen bahar!
Elinin değmediği evde karanlık, loş her oda.
Kendimizi arar gibi arasak seni aynada,
Yalnızlığın soğuk uğultusu uzayarak çınlar.
El uzatsanız gökten mavilikler koparırsınız,
Şefkati, sabrı göstermekten yorulmaz pusulanız,
İçimizdeki çocuğu bizden koruyan varlıklar!
M. Mustafa KILINÇER
İZMİR/ 14.03.2013
5.0
100% (2)
Cevap Yaz