2
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
1345
Okunma
bir hafta geçiyor omuzlarımdan
yüklü bir yaşa benziyorum
eğilip bütün yükümü indiriyorum sırata
ezilmiş kollarımı gösteriyorum
mosmor gözlerimi
ben punkçı değilim oysa
mor bana eziyet
siliyorum bir çırpıda denizi
yüzmek hayalini avlumdan
kovuyorum bisiklete binmeyi
ne zaman binsem düşüyorum
iskeletime dövme yapıyor sokaklar
sokaklar bana eziyet
mezar soğukluğu taşıyor yanaklarım
donmuş bir yağmur var orada
kırıyorlar,
erimiyor
daha sert bir akşama bürünüyorum
kırıyorlar
her şeyi paramparça olan bir binadır oysa
bu şehir,
bana eziyet
Merve TAŞÇI
5.0
100% (7)
Cevap Yaz