nerden bakarsan bak görürsün
everest’ten,toros’lardan ya da aydos’tan
ağaçların, yolların, evlerin önünden
bir tarafta tozarım özleminle
diğer yanda üzgünüm beni terkettiğime
gaipte değilim anlayacağın
seni görsem, ellerimden tutarım


bozuk bir araç gibi çekip gidemezsin yanımdan
yok sayamazsın eksilirken sensiz hayatım
artılarımı elnde yonta yonta
saklayamazsın gölgene gizleyerek
içinde açtığım sayfalarda bir şarkı mırıltısı
gördüğüm anda anlarım gözlerini
şiirlerin başlangıcı sevginin



sen’li ben, yiter gider de yanından
kalırsın belirli bir tarihi ezberleyerek
o güne kurarak bütün saatleri
çocuk yüzümü çıkararak sen’li günlerden
yüklenip gelerek bütün balonlarımızı
tek tek patlatıp içindeki çığlıkları
seni seviyorumların sessizliğinde


kendini taklit edersin bilirim
aldığında gülümsememi


9. 5. 2013 / Nazik Gülünay