Gidiyorum işte bir daha görünmemek adına!
Topladım çıkınımı,
Sokakta bilye oynarken komşunun camını kıran,
Sevinci kursağında kalmış suçlu çocuk gibi;
Başımı eğip gidiyorum!

Hüzünle birlikte elveda ey yosun gözlüm,
Dudu dillim,elma şekerim,narım,hoşçakal!

Hudutsuz sevdam,yavan ekmeğimin katığı,
Yoksul ömrümün zenginliği,
Gönlümü kırgın bırakan hüzüntüm,
Karanlık gecemin tek aydınlığı ay parçam,
Başımın tacı,biricik sevdam elveda !

Ey görkemine vurulduğum,
İhtişamında başımı döndüren deniz !
Bu yüreğin her gece uğruna feryad-ı isyan içerisinde,
Ne şiirler yaktığını anlayamadın.
Ben ki ,engin yüreğinin ummanlarında bir damla bile olamadıysam,
Kıyında dilenmenin lüzumsuzluğunu hazmettirip yüreğime,
Gururu boynuma muska yaptım,
Yırtık gömleğimle çöllere açılıyorum !

Ardımdan sahiline vuran dalgalara bakmayacağım artık.
Yenilgilerimi yanıma aldım,
Galibiyetleri sana bırakıyorum !
Mühür gözlüm,sevdam,dilimde duam,
Yakarışım,haykırışım,varlığında dirilişim, biricik aşkım
Elveda !

Belki bir daha karşına çıkmayacağım,
Her seferinde varlığını yoklamayacağım,
Sana şiirler yazdığım her köşede sessiz bir gözyaşı bırakıyorum..
Sarılıp kırık hıçkırıklara,hayallerime kurşunlar sıka sıka gidiyorum.
Burcu burcu sevdam,buram buram aşkım,
Ömrüm,çayımın demi,hayatım, elveda !

Sevdasında hüzne ve kedere boğulduğum ırmağım,
Karabasan gecelerimde saklı gözyaşım,
Elveda !

Kanayan yaralarıma sardım seni,
Hayallerime sensizliği de katıp götürüyorum yanımda,
Gidiyorum işte!

Olur da karşılaşırsak bir gün hiç hesapta olmadık bir yerde,
Acıma sokaklarda ayyaş gezen üstü başı dağınık,
Saçı sakalı birbirine karışmış şu illet adamın haline,
Yüreğinde harmanlayıp,
Kirpiklerinde sakladığı gözyaşlarına bir mendil ver yeter !

Mehmet Zafer