Gözlerimde bir damla hayalin kalmış
Silemedim;
Gözyaşlarım yüreğime sızmış.
Yanaklarım kaç zamandır nemli
Affet beni sevgilim;
Giderken kalbime sıktığın kurşun
Gönlümde paslanmış
Dikenli güller gibi saklıyorum hala
Eski bir takvim yaprağı gibi kitabımda
Baktıkça yeniden başlıyor işkencem
Resmin yırtık dökük anılarda asılı
Beni ne olur hor görme
Ben böyleyim işte

Yağmur taşlara da yağarmış
Keşke taş kalbinde bu rahmetten nasibini alsa
Belki bu kadar zalim olmazdın hiç değilse
Kin gütme zamanından kalan
İnsanlığını yitirmiş günümüz
Yitik insanlığı gibi
Sende ne yazık onlardan birisin.
Sana kızamıyorum bile
Kusur senin değil
Bu kahpe dünyanın
Bana, seni çok gören feleğin
Bir uzantısı bu vahşilik insan tabiatının

Mutlu yıllar sevdiğim
Uğurlu senelerin olsun dileğim
Beni hiç aramaz sormazsın ama
Ben soruyorum işte
Beni ne olur hor görme
Ben böyleyim işte

Dikenleri kan kokan Gülüm,
Gülümü solduran gülüm
Gönlümü dağlayan yaban gülüm
Beyhude yıllardan kalma serabım
Gülüşümü bana güleceğin güne sakladım
Geldiğin gün sana vereceğim
Umudumu.
Söz verdiğim gibi
Ruhumu
Önce Allah’a
Sonra sana
Sevdiğim,
Sevdiğin…

28.02.2006
Hüseyin Özbay