Seni yazarım
Dolandırmadan lafı
Süslü cümlelerle bulandırmadan
Öyle saf öyle katıksız öyle sen
Kalbimde durduğun gibi
Muştun aydınlatır tekil karanlığımı
Herkes yalnızlığa seni yazdığımı sanır
Oysa ben sana yazarım yalnızlığımı

Ne zaman seni düşünsem
Kurumuş ırmaklar gözlerimde yeniden çağlar
Gölgen gölgeme her değdiğinde
Yüreğimden bir güvercin havalanır
Yoksun şimdi bin güvercin yokluğuna ağlar

Bazen gülüşün filizlenir avuçlarımda
Bazen hüznün kar olur şakaklarıma yağar
Fasılasız seni çekerim içime
Her nefeste göğsüme tomurcukların dolar
Neden bu kadar benzer bilmem ki
Neden her bahar sana bu kadar?

Çırılçıplak gecelerde kefensiz örtüsüz yatarım
Dolaşıp dünyadaki bütün kadınları
Belki ucu sana değer diye
Tüm ahları dilime yasaklarım
Gelinlik kızların çeyizi misali
Seni katlar
Hiç buruşturmadan yüreğimin sandıklarında saklarım

Dokunabilseydim bakışlarına bir kere
Tutuşan ben olsaydım
Filizlenen her alevde kıvılcım yerine
Ve yakıp dünyadaki bütün gülleri
Avucumda okşadığım bir güle
Bir kez sen diyebilseydim keşke..