Emmimin Abdıraman
şahit oldu bu duruma
“-len olum ne şanslısın len
sen bunnarın hepisini götürüsündür”
ben
“-yok yau” dedim
üsdeledi
“-benden laf çıkmaz o(ğ)lum, aşgolsun valla”
“-hepisi de benim dünya ahret bacım olsun
şartlar şart olsun hiş birine
elimi bile sürmedim” deyinçe
“-hey dinini yandımın gaderi
senin elindeki fırsantın
yüz de biri benim elime geşceğdi de
gösderceğdim sana
düne kaş böcek..”
diye ne hayıflandı

“-len olum bu ğızların hepiciği sana havas len”
“-biliyon” dedim
“-ee
“-boş ver” dedim,
“-iki ğün sonura unudurlar
“-anam avradım osun
olum sen çok pişman olusun
eğerinem “heyvah ben ne bok yedim” deyelek
dizlerini döğmezsen
ben de hiş bişiy bilmeyon
aha sana cızık ”
……
“-emme faydası yok
sen böyle gedersin..
!
sen adam olmazsın

gapba felek
bize asıymış okarı
üsdelik elimiz de arkadan bağlı
etişecez deye galgıyıp
debeleyip duruyoz,
bunun da gelip ağzına sürtüyollar
bu da
“-ı-ıh ben yemecen”
deyoru da başga bişi demeyo
gel de gahrolma”

işin aslı
kimsenin de ahını almadım
emme!
nedir bu benim başıma ğelenner
“olmayan işin bi hayrı vardır”
………..
züğürt tesellisi mi acaba
emme yalan yoook!
içimden gelmeyo vallahi
..
garşıma dikiliyo
Özlemin hayali
dilim ıkrar etmeyo
elim dutmayo
aya(ğı)m getmeyo gatli
şeytan bana galebe çalamayo
ahh ah Özlem..

benim işim ders çalışmak
başarılı olmak
emek verip karşılığını almak
emelim kendi ayaklarımın üzerinde
dimdik durmak
anama, gardaşlarıma ğol-ganat germek

yalınız hemen her aşamada ev sahibim
bizim köyün Gundallı Öretmeni Bayram Hoca
beni evine yemeğe götürür
Allah ne verdiyse sofrada
“-senin yemen ilazım”
………
“aç ayı oynamaz
aç insan, amelelik edebili,
daş daşıyabili amma
aç insanın gafası çalışmaz
sana zeyin açıklığı ilazım” derdi
“acaba atmışaltıyı o yüzden mi sökemedim”
deye geliyo aklıma”
………

“-bak evladım,
yengen seni Aptullahdan,
Cennetden, Güllüden ayırıyo mu
nası olsa burada yemek bişip-duru
hazırlaycan deye u(ğ)reşca(ğı)na
bi fazla ders çalışsana”

“-Gıdılı ’nın evindehi çocuk” deyollar ya
ona yetiyo haralda
göğsü gabarıyo insanın
ben de yıllar sonura yaşadım bunu
o zamana ğadar farketmemişiyin

Bızi Bayram da ondan görelek gari
“-gayınçı Em(i)ne Abl(a)ın çarıyo”
valla bi beslenividim o sene zındık gibi
çakır gibi herkeş el üsdünde dutuyo

anam “-bizim o(ğ)lan sanısın Köy Hocası
el elinden yemeye alışdı
ağzı eğilmeyo hergün bulgur aşına
esgiden yerdi guru-yavan acı sovan ne bulusa
olanı okudalım derkene
etişemez olduk yeyip-işce(ği)ne
moderen fantezi bişi oldu çıkdı valla”

Allah dutduklarını altın etsin
ekmeğ elden su gölden hesabı o sene
köy danası ğibi besideydim
Gıdılı’ya, Bızi’ye maçıp olmamağ uçu bende
en yünsek notu alacan deye
bi gayretdeyin ki sorma

Allah var ya birez de Hocalar
“-gocaman o(ğ)lan prestiç meselemesi
yapmasın” deye haralda
üdelik bi de mümessil olunça..
bana her zaman başgalarından fazla veriyollar
gibime geliyo aslında

hatta bi ğün bu durumu sorunca ben
Musdafa Hoca
“-çan eğrisi uygulayon mejburen”
bu çan eğrisi de ne ki len
herkeşe gafadan iki-üç fuan ekleyollar haralda













Resimdeki benim ilk öğretmenim Gundallı Öğretmen, Bayram Akyollu Allaha emanet olsun güzel uzun sıhhatli ömürler dilerim.

bu müstesna resim için Sn Mehmet Biner’re teşekkürler