Hüzünlü bir şarkı açmalı şimdi
Bol köpüklü az şekerli bir türk kahvesi yanında
Ve gecenin avuçlarından öpmeli
Miski amber sürmeli odamın duvarlarına
Ki yalnızlığın genzi yakan kokusu çalınmasın burnuma

Biliyor musun?
Yokluğun umurumda olmazdı
Üşümeseydi ellerim
Ve korkmasaydım karanlıktan
Terk edilmişliğim umurumda olmazdı
Çiçekleri beraber sulamanın keyfini tatmasam.

Koymadı diyorum ya gidişin
Yalan söylüyorum
Ne içtiğimden zevk alıyorum
Ne sevdiğimden
Bildiğim tek şey
Canım çıkana kadar ağlamak istediğim

Sen! Ana dili aşk olan bütün sevdaların piri
İllegal bütün aşkların en masumu
Çal yalnızlık peşrevini
Kulaklarımın pası silinsin
Gözlerimden dökülen yaşlar
Gönlümden alıp gitsin hüzünleri

Bilinen bütün gerçeklere kapatıp gözlerimi
Hiçe saydığım bütün geç kalmışlıklarımı alıp yanıma
Yokluğunun uğramadığı bir şehir bulmalıyım
Acının ve yalnızlığın uğramadığı
Yani sevdanın hiç düşmediği bağırlara

Bu gece seni düşünmenin tam vakti
Şavkını sermişken ay, denize
Bütün susturulmuş sevdalar adına kutsuyorum kendimi
Şaraba ve ekmeğe gerek yok
Mühürlemiş dudağımı sigaram

İlişmişken kırık makamlı bir beste dudağıma
Öyle alelade yazıp elime tutuşturduğun notu çıkarıyorum çantamdan
Seni çok seviyorum yazdığın hani
Uzun uzun okuyorum o üç kelimeyi
Seni çok seviyorum
Lütfen dön!


G.Sarıoğlu
İkibinonüçün/dördüncüayının/yirmialtıncıgünü
Geceye/yürürken/gün


.