RakkaseÇekti kılıcını yelkenler fora Başka bir âlemde yüzerken gemi Kıyamet kopardı üfledi sura Geldi hesap günü dolmadan demi Usta dedik saydık haddini aştı İhtirasa düştü şaşırdı kalem Yersiz iftirayla dimağlar şaştı Sabrı kuşanmışım duysun el âlem “Çömezsin” dedikçe sineye çektik Esirgedik sözü doyduk sükûta “Şiirden anlamaz, bilmez yürek”tik “Adi bir taş” dedi süslü yakuta Ayakları yerde başı semada Demir atmış sanki arşı alaya Kibir haset gırla dosta imada Şerrinden sığındım yüce Mevlaya Savları bilgelik, huyu agresif Sözleri argodur edep fakiri Bohçası zan dolu, tavrı muhalif Sohbet masasında nefsin esiri Aşmış ya bendini şöhret sahibi Muammaya çıkmış mimlenmiş adı Allameyi cihan, olsa talibi Burnu bulutlarda, hükmeden kadı Katılaşmış kalbi benliği sevmiş Dostlukta fukara yolu desise Sorsan kendisine “âlemde dev”miş Kimlik sahasında kıvrak rakkase Çerçöp arıyorken duru bir suda Görmez gözündeki koca merteği Avcı edasıyla yatar pusuda Kalbe nişan alır paslı tüfeği Hiciv deryasına dalarken gemi Şer dilemez gönül, kaldırmaz doğam Bu sana nasihat son sözüm emi Sözü pişirmeden söyleme ağam Menderes Oyanık 10.11.2009 Hiciv yazmayı sürekli belden aşağı vurmak ve küfretmek zannedip aslında edebiyatı Katledenlere ithaftır |
İbret alınması gereken güzel bir edebi eser.
Kutluyorum ve tebriklerimi sunuyorum.
Selam ve sayğılarımla...A.E.O.