Şu ukba yolunun tecrübeleri
Nimetmiş bahtıma çok geç anladım,
Hayat sunan ulvî mertebeleri
Hikmetmiş bahtıma çok geç anladım.

Solsaydı ufkumda mana ilkâsı
Muharref olurdu yaşam bekâsı
Şu ilmi ledünnün muhkem yakası
Ülfetmiş bahtıma çok geç anladım.

Ürkerken cahimden heran aleni
Ümitle korkuyu yaşarım ani
‘’Fena’’nın fenası derin ironi
İbretmiş bahtıma çok geç anladım.

Nice ahlar aldı lafı güzafım
Dünyaya aldanan adi zaafım
Cana can saydığım şol inkişâfım
Ziynetmiş bahtıma çok geç anladım.

Duygu, sarmalında aklım donarken
Bir kuş gibi gelip gidip konarken
Bilgim, düşüncemi re’sen onarken
Servetmiş bahtıma çok geç anladım.

Vahiy vurgusuyla artarken algım
Uçuşur başımdan cahil yanılgım
Ön kabullerime haykıran yargım
Hizmetmiş bahtıma çok geç anladım.

Yanlışlarımı hep sorgularken ben
Mutmain bir nefsi vurgularken ben
Cenneti alayı kurgularken ben
Himmetmiş bahtıma çok geç anladım.

Eğer olacaksa yakîn bayramım
Vuslat hemen gelsin bitsin dramım
Dosta gidiyorken izzet ikramım
Hürmetmiş bahtıma çok geç anladım.

Yerdim geçmişimi olmadan asi
Doğru yaşanmazsa tanınmaz aksi
Tövbe istiğfarın, eyvahın hepsi
Rahmetmiş bahtıma çok geç anladım.

Şu ukba yolunun hazineleri
Hikmetmiş bahtıma çok geç anladım,
Öğrendiğim âli karineleri
Nimetmiş bahtıma çok geç anladım.

Menderes Oyanık
26.11.2013