Şimdi
Senin kar halindeki
Işıklar içinde ruhum
Çocukça büyür
Yıkılmış cennettin rüzgârlarında

Haydi

Sil
Gözlerimin renginde kalsın her damlan
Kaç nefes boğulur
Kaç gülüş daha eksilir
Bu ıslak kentin sokaklarında

Bak
Bir türkü düşüyor efkârlı zamanlardan
Kaybolmuş mutluluklar sarhoş adımlarda yalpalar
Deniz büyür gözlerimde
İlk haliyle mavi
Gazele dönmüş yapraklarda
Mezopotamya kokar

Artık
Cehennemdesin kaç günah daha tutuklanır ki
Kanlı ellerinden
Gelincik tarlasına doğru
İntiharı beş geçe
Yada kala
Direnmekti
Yüreğimizdeki kuşluk vaktinde

Hadi
AZE

Kapat ışıkları
Pervaneler ölmesin
Ben zaten Halepçe’yim
Örselenmiş çocuk gülüşlerinde
Yetim

Hangi
Mucize cehennemî cennet yapmış ki
İşporta tezgâhlarında
Senaryolar ağır be abi
Yoruldum
Her gün parçalanmaktan
Şimdi sana bir yürek bırakıyorum
AZE
Başucuna da birkaç şiir
En afilisinden


Mahir ULAŞ