SizDolandıkça boynuma insanların yükü, Kısıyorum yüreğimin sesini. Ki, ağız dolusu küfür etmesin aklım... Siz Kangren susuşların arkasına saklanın bayım Münzevi çiçekler solmasın yeter ki Yoksa bir değeriniz yok inan ki! Tanrının bir kulu olmaktan başka Şafağı sürsem gözlerinize Kuytu karanlıklara kaçarsınız Siz ! Doğmamış günlerin güneşine bulut, üzerimize keder yağdıranlar. Kuytusuna yalnızlığı ekerken gönül bahçemin. Suskunluğun-dayım yediveren-siz dünlerin. Oysa Rengarenk çiçekler açardı gönül bahçem(iz)de Kirli sakalınız da biten hüzzam çiçekleri gibi değil hani Suyunu toprağın bereketinden alırdı Kudretini rençberin terinden Emek işiydi sevmek Bilemezsiniz! Belki anlayamadık birbirimizi Unutup insan yanınızı, Arsız gülüşlere dalarken benliğiniz Anladık ki hiç sevilmediniz Gül kokuşlu soğuk tenli yüreklerde, Az çok bilirdiniz sizde sevdanın kokusunu Hüzün tortusuyla çarparken yüreğiniz Kabuğunuza çekilmeden önce Sahi! Neydi sizi bu kadar yabancı eden hayata Ketum rüzgarlar mı çaldı gülüşünüzü Yoksa rengini mi kaybetti sıcak yaz güneşiniz? Yalan dünyanın esiri olurken hiç mi içiniz burkulmadı? İsimsiz kahramanları varken Kahırlı günlere yelken açıp Açtığınız girdaplara birde b/izi kattınız Tuvallerine aşıksız ressamların İsimsiz kahramanları olmak varken dünyanın Belli ki! Yüreğiniz soğuk hâlâ bayım K’aldırın kirli gölgenizi üzerim(iz)den Az biraz nefes alacağız Barış Çiçek(Ahraz) = Semra Çimen ( Helin) |
Sevgi aç' ı olmasın insanlar. Sanırım yeryüzündeki tüm suçlar ve günahlar sevgiden yoksul insanlarca işleniyor olmalı.
........Kutlarım iki kalemi, çok güzel olmuş. Bütünlük korunmuş. Düette bunu başarmak kolay değil.
Sevgilere Barış çocuk... Ve Hasan beye de bir tebrik...