Bütün yanlışların toplamıdır yalnızlık




Bana mutlu bir masal anlat Leila
avuç içlerinde başlasın hayat
kana karışan iki sözcük örneğin
suya bırakılan gök yüzü kadar soyut
güz kuşlarının elleriyle dokun düşlerime
içinden geçen rüzgarın en uzun saçalarıyla
geceye as beni- zamanıdır
ki öpeyim düşlerinde bir berfini



Zaman izafidir, ölmek mesela
örneğin mum
ya da bir kitabı düşün
bir kadın, aynasında unutmuş gülüşünü
ya da annesinde tutmuş ay ışığını, bir akşam üstü
aşk, bir de o var
yağmur Kadar mutlak.
dokundum kırıldı
okudun bitti
üfledin söndü
öyle değil işte
çözülür ipinde
iki gömü


Artık her söz devriktir Leila
Parmaksız bir elle yazılan
taşıyamaz onca hüznü
tüm boyutlar hatıramız işgalinde
bir şiir vardır yazılmamış
bir şiir içimde
kim bilirse söylesin
nasıl biter
nerde başlar


Bana mutlu bir masal anlat Leila
mesela Annen, ağlayışında gamze çizsin yüzüne
birden bire kelebek kolonisi penceren de
kısa kısa notların olsun aşkı anlatan
hayal ettiğin o şehrin kızıl bulutlarını çiz
balkona çık sonra- sesini bulamamış yaşam akşamının
tarihi hüznüyle gülümse

ve beni sorma

Kendimi kendimde unuttum
Adresimde yoktum...



CC_