Nefesin nefesime karıştı, ruhumu sen doyurdun.
Sen çocukluğumdaki şehirin zor yağmurları gibisin.
Ne güzelsin sen böyle küçük, ne güzel gözlerin var kocaman.
Hangi uzaklardan gelmiş, gözlerindeki bu yağmur bulutları.
Yaz yağmuru gibi toprağımla öpüştün.
Sıcaklığında öfkeli yaz güneşi gibi yakıyorsun.
Ne güzel sen böyle, nereden düştü yüreğine bu hüzün.
Kaktüsler arasında açan bir menekşe gibisin.
Gökyüzü toprakla öpüşüyor, yasaklanmış tüm aşklara inat.
Göz yaşlarımı saklıyor bu yağmurlar.
Ana dilimi öğreniyorum.
Ana dilimizle konuşmayı öğreniyoruz seninle.
Bir gök adası kadar büyük yüreğimiz.
On iki gezegene sığmayan, beş kıtaya sıkışmış.
On bir meridyenin arasına hapsedilmiş bir sevda bu.
Yüreğimizin ana diliyle yazılan,sessiz okunan bir şiir bu.
Zor bir sevda yaman bir ateş bu.
Ne olur, yüreğime yaktığın bu ateşin ızdırabın da beni bırak..
Amansız bir fırtına olsun bu sevda.
Yaksın aramızdaki tüm engelleri bu ateş.

Artık gözlerimin bir rengi yok.
Gözlerimin senden başka gördüğü bir şey yok.
Bütün renklerde sen varsın.
Gecede gözlerin,ayda yüzün,gökyüzünde yüreğin var.
Tıpkı memleketim gibisin.
Gözlerin geceleri gibi puslu ve derin.
Yüreğin yaşadıkları gibi üzgün ve kırgın.
Yinede ne olursun batman deme bana.
Çocukluğumdaki acılarımın başkenti.
Yetim çocukların yalın yüreği.
Sakalı olgunlaşmamış delikanlıların feryadı.
Çiçek güzelliğindeki gelinlik giymemiş sevdaların
Genç kızların, delikanlıların mezarlarının baş şehri.
Başlarında tülbendi boncuksuz anaların yürek acısı.
Ne olursun batman deme, hüzünlenirim, yıkılırım.
Yüreği yanmış şehirlere sığmaz bu sevda.
Ne olur bir şey deme bana.
Yüreğimin lal dilinden dinliyorum seni.
Bir mektup gönder.
Üzerine hiçbir şey yazılmamış,sessiz duyguların olsun.
Sıyrılsın aramızdaki tüm yasaklardan.
Kaldırsın aramızdaki tüm mesafeleri.
Dokunsun yüreğime, bir daha, bir daha..