Kırmızıyı öptüm dün gece
gözlerim yine Filistin ağladı,
Farsça yalanlar söyledim duvarlara
İçi boş bir evin içi boş bir iç savaşıydım
tüm bu karmaşanın ortasında
sökükleriyle övünen bir şiir yazdım
annemin iğne deliğine sokamadığı
beyaz bir iplik gibi
dudaklarımla ıslattım
seni seviyorum dedikçe
iplik boynunu büktü iğneye
sevgilim
hani şiirler bir başkaldırıydı
olmadı işte olmadı


ne saç vardı bende okşanacak
ne de çocukluk kalmıştı kendimi kandıracak
dün gece
koridor üstüme yıkılmıştı
ruhumun üçüncü sayfasına sarmıştım
tüm sigara izmaritlerini
hepsi yarım hikayelerin acı sonları gibi kokuyordu
yani senden uzakta bir şehir
ne kadar benden uzaksa
o kadar karanlıktım o ülkeye


kadınsızlık
annesizlik kadar ağır bir suç
ağır bir işkence
varla yok arasında şiirler yazdırıyor adama
yağmur damlalarından kirlenmiş pencerelere kızıyor insan
dağınık yatak çarşaflarına
nereden geldiğini bilmediğin tozlara
ütüsüz gömleğe
makarnaya
yumurtaya
tuza ve aşka
çayın demlenmesinin zaman aldığını öğrenmek gibi işte
yalnızlık çokça


şimdi sana heyt be diyerek
nasıl ezildiğimizin şiirini yazacaktım
vazgeçtim be sevgilim, vazgeçtim
biz karıncaların üzerinden zıplamayı öğrenmişken
ruhumuzdan göç vermiş bu Anadolu’yu anlatmak yakışmaz bize
ben kırmızıyı öptüm dün gece
şişenin mantarını dişlerimle söktüm
şairlik değil tirbüşonluktu belki de
ama yaptım
sonra biz İsraillilere taş atan çocuklara ağladım
çünkü bizim aşkımız onlar için İsrail’di
biz onların bize olan aşkını işgal etmiştik
yüzümüzü birbirimize dönerek
ve üstelik iyi sevişiyorduk yalnızlıklarımızın diliyle


şimdi sana heyt be diyerek
seksen model ayrılıkçı bir şiir yazacaktım
ondan da vazgeçtim sevgilim
yeterince mağdur rolünde son model Vatansever var etrafımızda
olsun lan
biz Vatan hainliği ile bile severiz bu yalnız ülkeyi
yalnız Ülkem ( Heyt be ) nin ironili batı sesidir
o ses batar , o ses daha çok batar sevgilim
çünkü burası güneşin ….. yok yaa merak etmeyin
o kadar da klişe değilim
o ses
ipliğin iğneye dolaştığı iğneninse can yaktığı yerdir
sevgilim
biz bu kadar promille yedi düvel kütüğümüzü terk ederiz
çünkü önce insanız, açlığa ve aşka ayyaşız
çünkü onlar var
ama biz yok’uz birbirimize


biz yok’uz ya işte bu ağır bir suç
peki neden yok’uz
şiiri ve aşkı onlardan çok sevdiğimiz için yok’uz
biz yok’uz ya işte bu ağır bir suç
çünkü kendi ruh dergahlarımızın müminleriyiz
ve bu bir suç, çok ağır bir suç
çünkü biz hiçbir kitapta yazılmayanla seviyoruz bize bizi yaratanı
kitapların ve söylenenlerin dışına çıkmak onlara göre suç
ama bize göresi işte
bize ait olanı
kirletilmemiş, şekillendirilmemiş olanı suç
ve biz bu suçu işliyoruz sevgili
birbirimize yok’uz
ama onlar var
olsun, varsın olsunlar
vardır tanrının bir bildiği


heyttt be ( yalnız Ülkem )
heyttt beeee ( yalnızca öptüm demek suç )…